Znaczenie psychologii głębi Carla G. Junga dla filozofii wychowania i praktyki pedagogicznej
Znaczenie psychologii głębi Carla G. Junga dla filozofii wychowania i praktyki pedagogicznej
Autor: Michał Kruszelnicki
W ogromnym dziele psychologicznym Carla G. Junga, problem edukacji nie zajmuje dużo miejsca. Szwajcarski uczony – nauczyciel akademicki, a następnie wieloletni lekarz – nigdy nie stworzył żadnej teorii pedagogicznej czy modelu wychowania. Najbardziej bezpośrednio związane z pedagogiką są eseje zebrane w objętościowo skromnym tomie Dzieł zebranych pt. O rozwoju osobowości. Niemniej jednak da się w wielu pracach Junga odnaleźć myśli, pojęcia i koncepcje, które mogą zainspirować filozofię wychowania i wzbogacić praktykę pedagogiczną. Zadaniu ich wyodrębnienia i skomentowania poświęcony jest niniejszy tekst. Dyskutuję w nim m.in. takie kwestie, jak: znaczenie wiedzy o typach psychologicznych dla podniesienia efektywności procesu kształcenia, rola mitów i baśni dla rozwoju psychiki dziecięcej, problem przeniesienia w relacji edukacyjnej i nieświadomego wpływu między nauczycielem i uczniem oraz rodzicem i dzieckiem. Próbuję też konstruować nauczanie jako relację archetypową i wydobyć rolę edukacji humanistycznej dla procesu zakorzeniania jednostki w archetypowej pamięci kultury symbolicznej.