Archetyp

Według Junga archetyp jest konstytutywnym elementem dla całej struktury psychicznej, jest podstawową tkanką pokładu nieświadomości zbiorowej, ma charakter niezaktualizowany i wiąże się zasadniczo z obrazową formą przejawiania (choć Jung wspomina także o wymiarze behawioralnym jego oddziaływań). Jung podkreśla to w kontekście analizowania wybranych motywów spotykanych w snach, baśniach, religii czy mitach. Jest on specyficznie ludzką gotowością do określonych form reagowania psychicznego, a co za tym idzie doświadczania, którego podłożem jest apriorycznie dana gotowość imaginacyjna. Należy przy tym pamiętać, że archetyp w swej zasadniczej formie, czyli archetyp "sam w sobie" (mowa tu o archetypie nie zaktualizowanym, w przeciwieństwie do zaktualizowanego w formie obrazowej), ma charakter nieświadomy, potencjalny, autonomiczny i dostępny jest świadomemu oglądowi jedynie poprzez jego aktualizacje, podporządkowane konstelacji całościowej sytuacji psychicznej człowieka, z drugiej jednak strony jego obraz poprzez wielokrotne, i w jakiś sposób korespondujące ze sobą konstelacje, niejako "rozwija się" w osi historycznej z postaci ukrytej, niejako "zwiniętej", w postać coraz bardziej "kompletną" choć i wieloaspektową znaczeniowo.  (A. Kuźmicki)