Śnię, że jestem w pomieszczeniu gdzie stoi stół. Na stole leży małe dziecko, które bardzo płacze. Mam wrażenie, że dziecko chce żebym go nakarmiła, ja jednak tego nie robię gdyż czuję, że to nie jest zwykłe dziecko. Trochę się go boję. Nagle ten niemowlak spada na ziemie, przemieniając się w pająka i bardzo pośpiesznie odchodzi, i rozpływa się w białej ścianie.
(Opracowane na podstawie przedmowy Jerzego Prokopiuka do pracy: "Odpowiedzi Hiobowi" Carla Gustava Junga, Wyd. "Ethos", Warszawa 1995)